dai ne demek?

Kökeni: Arapça

1. İslâm dünyasında ortaya çıkan bazı fırkalarda mezhebi yayma yetkisi verilen kimsenin ünvanı.
2. Davet eden, çağıran.
3. Dua eden, duacı.

daib

1. Adet ve usulünde devam eden. (Bak: De'b) (Osmanlıca'da yazılışı: dâib)

daibeyn

1. Adet ve usulünde devam eden iki şey. (Osmanlıca'da yazılışı: dâibeyn)

Türetilmiş Kelimeler (bis)