dahiye ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Harikulade zeka ve fetanet sahibi.
2. Osmanlıca'da yazılışı: dâhiye.
3. (bkz. dahi)

dahi

1. Üstün zekalı.
2. Olağanüstü yeteneği ve yaratıcı gücü olan kimse, deha.
3. Da, de.
4. Bile.
5. Bk. öke
6. Olağanüstü zeki ve yetenekli kimse.
7. Üstün zeka sahibi.
8. Eşine ender rastlanır, harikulade zeka, fatanet ve hikmet sahibi.
9. Even.
10. Also.

dahiyei dehya

1. Çok büyük bela, musibet. (Osmanlıca'da yazılışı: dâhiye-i dehyâ)

dahiyei edeb

1. Edebiyatta dahi olan, eşine az rastlanan büyük edib. (Osmanlıca'da yazılışı: dâhiye-i edeb)

Türetilmiş Kelimeler (bis)