buyrukalp ne demek?

1. Emir veren büyük ve yiğit adam, amir.
2. Buyruk-alp.
3. (bkz. buyruk)

buyruk

1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir, ferman.
2. Egemenlik.
3. (Kant'ta) -> (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlâk önermesi. //buyruklar ikiye ayrılır: Koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk, bkz. koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk
4. Kendi başına hareket eden.
5. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir.
6. Önder, amir, sözcü.
7. Ordinance.
8. Prescription.
9. Writ.
10. Decree.

buyrukata

1. Büyük amir, başkan.
2. Buyruk-ata.

buyruk

1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir, ferman.
2. Egemenlik.
3. (Kant'ta) -> (Kişisel) ilkelerin (maxim) karşısına konulan nesnel geçerli ve bir gerekliliği (eylemin zorunluluğunu) dile getiren ahlâk önermesi. //buyruklar ikiye ayrılır: Koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk, bkz. koşullubuyruk, koşulsuzbuyruk
4. Kendi başına hareket eden.
5. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir.
6. Önder, amir, sözcü.
7. Ordinance.
8. Prescription.
9. Writ.
10. Decree.

Türetilmiş Kelimeler (bis)