bidayet ne demek?

Kökeni: Arapça

1. Osmanlıca'da yazılışı: bidâyet.
2. Evvel ve ibtida.
3. İlk olarak.
4. Başlama.

   Sevdasını, bidayette kıyısından köşesinden paylaşırken, zamanla tamamen sahiplenmiş.

   A. İlhan

5. İlk önce.
6. Başlangıç.
7. Beginning,
8. Commencement.

bidayet mahkemesi

1. Bk. ilk yargılık
2. Bu tabir eskiden Asliye Mahkemeleri için kullanılırdı.
3. Court of first instance, lower court.

bidayeten

1. İlk olarak. (Osmanlıca'da yazılışı: bidâyeten)
2. Başlangıçtan önce.

Türetilmiş Kelimeler (bis)