balkoç ne demek?

1. Değerli, iyi koç.
2. Bal-koç.
3. (bkz. balkı)

balkı

1. Güzel ve parlak.
2. Ağrı, sancı.
3. Parıltı.
4. Süslü kimse.
5. Şimşek.
6. Işık.

balkon

1. Bir yapının genellikle dışarıya doğru çıkmış, çevresi duvar veya parmaklıkla çevrili bölümü
2. Tiyatro, sinema vb. büyük salonlarda asma kat.
3. Bk. asma kat
4. (Mimarlık) Giriş katı üstündeki katlarda, yapı bedeni içinde ya da dışarı bir çıkıntı olarak yapılan, önü açık bölüm. Cumbanın önü açık olanı. a. bk. cumba, şahniş, hayat, sergâh.
5. Sinemalarda salonun dip yanında yer alan, yüksekçe ve ileriye doğru çıkıntılı bölüm.
6. Balcony.
7. Gazebo.
8. Bosom.
9. Veranda.
10. Circle.

balkon duvarı

1. Parapet.

Türetilmiş Kelimeler (bis)