bağlantı ünsüzü ne demek?
- Bağlayıcı ünsüz.
- Bk. bağlayıcı ünsüz, koruyucu ünsüz
bağlayıcı
- Bağlama niteliği olan.
- Bağlamaya ve birleştirmeye yarayan: "Ve" bağlayıcı bir edattır.
- Uyulması zorunlu.
- Binding.
- Connecting.
- Stringent.
- Linking.
- Connective.
- Restrictive.
- Subordinative conjuction.
bağlantı ünlüsü
- Bağlayıcı ünlü.
- (Derleme. bağlantılı ek ünlüsü, bağlama vokali, bağlayıcı ünlü) Sözcük içinde belirli eklerin kök veya gövdelere bağlanmasında kullanılan ünlü: -a- (yat-a-r) , -e- (iç-e-r) , -ı- (at-ı-l-) , -i- (ev-i-m) , -u- (koş-u-ş-) , -ü- (gör-ü-n-) vb.
- Bk. bağlayıcı ünlü.
- Onnecting vowel.
- Voyelle de liaison
bağlantı
- İki veya daha çok şeyin birbiriyle bağlı bulunması, ilişki, irtibat, bağlanak.
- İki şey arasında ilişki sağlayan bağ
- Yüklenme, üstlenme, angajman.
- İletken sarımlarından oluşan kapalı bir akım çevriminde sarım sayısı ile mıknatısısal akı çarpımı.
- Bk. noktalama
- Alel olmayan iki ya da daha fazla sayıdaki genin birlikte kalıtlanması. Bu genler aynı kromozomda bulunmaları nedeniyle birbirine bağlıdırlar ve ikinci Mendel kanununa ters hareket ederler, yani bağımsız değildirler.
- Motorlu araçlarda devimi oluşturan parçalarla motor arasında birleşmeyi sağlayan parça ya da düzen.
- Intercourse.
- Liaison.
- Linkage.