bütüncü ne demek?

1. Bütün kavramın önem veren.
2. Her şeyi tam olarak isteyen kişi.

bütüncü ahlak kuramı

1. Anlağın, beyinden ayrılmaz bir işlev olduğunu ve beynin her noktasına yaygın olarak bağlı bulunduğunu savunan görüş.

bütüncü davranışçılık

1. Davranışın kas devinimleri ve içsalgı bezlerinin çalışmaları ile açıklanamayacağına, bunun anlamlı bir bütün olarak kendini göstereceğine inanan davranışçılığın bir kolu. (Molekülcü davranışçılıkla karşıt anlamlıdır.)

Türetilmiş Kelimeler (bis)