asayişcu ne demek?

1. Rahat ve huzur arayan. Asayiş isteyen. (Osmanlıca'da yazılışı: asâyiş-cu)

asayiş

1. Bir yerin düzen ve güvenlik içinde bulunması durumu, düzenlilik, güvenlik
2. Bk. güvenlik
3. Emniyet, güvenlik, korku ve endişeden uzak hal. Kanun, nizam hakimiyeti. İnsan cemiyetlerinde iktidar, hakimiyet, bir zümrenin, bir sınıfın elinde olmaktan kurtulamamasından ve bir kısım insanlarca yapılan, istedikleri zaman değiştirilen kanunlara diğer insanların saygısı temin edilemediğinden asayişin sağlanması gittikçe güçleşmektedir. Çağımızda maddeci düşünce ile yetişen insanlar ancak baskı tedbirleriyle itaat altına alınmağa çalışılıyor. Böylece kapitalist ülkelerde oligarşik diktatörlük, sosyalist ülkelerde sınıf diktatörlükleri kurularak insanlar köleleştirilmektedir. İslamda ise iktidar Allah'ındır, mülk de Allah'ındır. İnsan insanın kulu, kölesi değildir. Sınıf ve zümre diktatörlüğü yoktur. İnsan insan karşısında hür, Allah karşısında kuldur ve herkes hukukta birbirine eşittir. İdareciler hakkın ve halkın hizmetkarlarıdır.(... Bu millet ve vatan, hayat-ı içtimaiyesi ve siyasiyesi anarşilikten kurtulmak ve büyük tehlikelerden halas olmak için beş esas lazım ve zaruridir. Birincisi: merhamet; ikincisi: hürmet; üçünc--uşu--: emniyet; dördünc--uşu--: haram ve helali bilip haramdan çekilmek, beşincisi: serseriliği bırakıp itaat etmektir. İşte Risale-i Nur, hayat-ı içtimaiyeye baktığı vakit, bu beş esası te'min edip, hem asayişin temel taşını tesbit ve te'min eder. K.L.)
4. Public order.
5. Public security.
6. Order.
7. Quiet.
8. Peace.
9. Law and order.
10. Public peace.

asayiş berkemal

1. Güvenliğin yerinde olduğunu anlatan bir deyim.
2. Güvenliğin yerinde olduğunu anlatan bir söz. Güvenlik tam.

Türetilmiş Kelimeler (bis)