asıme ne demek?
Kökeni: Arapça
- Namuslu, günahtan korkan.
- Bkz. asım.
asımegül
- Asıme-gül.
asım
- Asım B. Umeyr: (749). İslam komutanlarından, Maveraünnehir fethine katıldı ve yiğitliğiyle ün saldı.
- Afif, ismetli, perhizkar.
- Asma işi.
- Günahtan, haramdan çekinen.
- Yasak, yanına yaklaşılamayan.
- Temiz, namuslu, sağlam.
- Kurtarıcı koruyucu.
- Namuslu, iffetli.
- Kendisini günahlardan men'edip pak ve ismetli tutan, koruyan, meneden.
- Insurgent, insurrectionist, mugwump, mutineer, rebel, rioter.