ana muhalefet ne demek?

1. İktidarın dışında sayıca en üstün olan parti.

ana

1. Çocuğu olan kadın, anne
2. Yavrusu olan dişi hayvan.
3. Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı.
4. Yaşlı kadınlara saygılı bir seslenme sözü.
5. Velinimet.
6. Alacağın veya borcun, faizin dışında olan bölümü.
7. Temel, asıl, esas
8. Çizgilerden herhangi birini anlatan kelimeye sıfat olarak geldiğinde o çizginin, belirli bir kural altında hareket ederek bir yüzey oluşturmaya yaradığını anlatır.
9. (Ani. C.) Gece yarısı vakitleri. (Osmanlıca'da yazılışı: ânâ)
10. (İnv. C.) Nahiyeler, taraflar. (Osmanlıca'da yazılışı: a'nâ)

ana akça

1. Sermâye (bk. baş-akça).

muhalefet

1. Bir tutuma, bir görüşe, bir davranışa karşı olma durumu, aykırılık.
2. Karşı görüşte, tutumda olan kimseler topluluğu.
3. Demokraside iktidarın dışında olan parti veya partiler.
4. Bk. karşıolum
5. Bk. karşıtgörüşlülük
6. Bk. ayrışçılık
7. Kabulsüzlük. Karşı durma. Uyuşmazlık. Zıt gitmek. Zıddiyet. Muvafık olmamak.
8. Oppositional.
9. Opposition.
10. Contrariety.

Türetilmiş Kelimeler (bis)