ana çıkış yolu ne demek?

1. Bir kentin özeğinden çevresine, oradan da komşu ve uzak kentlere gitmeyi sağlayan başlıca yol.
2. Main out-going road.
3. Voie principale de sortie

ana

1. Çocuğu olan kadın, anne
2. Yavrusu olan dişi hayvan.
3. Dinî bakımdan aziz tanınan bazı kadınlara verilen saygı unvanı.
4. Yaşlı kadınlara saygılı bir seslenme sözü.
5. Velinimet.
6. Alacağın veya borcun, faizin dışında olan bölümü.
7. Temel, asıl, esas
8. Çizgilerden herhangi birini anlatan kelimeye sıfat olarak geldiğinde o çizginin, belirli bir kural altında hareket ederek bir yüzey oluşturmaya yaradığını anlatır.
9. (Ani. C.) Gece yarısı vakitleri. (Osmanlıca'da yazılışı: ânâ)
10. (İnv. C.) Nahiyeler, taraflar. (Osmanlıca'da yazılışı: a'nâ)

ana akça

1. Sermâye (bk. baş-akça).

çıkış

1. Güreşte cazgırın alana çıkardığı pehlivanların izleyicilere doğru yürüyerek çalım yapmaya başlaması.
2. Mezuniyet, okul bitirme.
3. Belgesi.
4. Beklenilmeyen bir sırada yapılan sert konuşma.
5. Uçağın bir havaalanından başka bir havaalanına gitme süreci, sorti.
6. Çıkış belgesi.
7. Çıkma işi veya biçimi
8. Bir yerden çıkmak için kullanılan yer.
9. Yokuş.
10. Bir sinemada izleyicilerin salondan ve yapıdan çıkmalarını sağlayan kapı, geçit ve dış kapılar; özellikle salon kapıları.

yol

1. Karada, havada, suda bir yerden bir yere gitmek için aşılan uzaklık, tarik.
2. Karada insanların ve hayvanların geçmesi için açılan veya kendi kendine oluşmuş, yürümeye uygun yer
3. Genellikle yerleşim alanlarını bağlamak için düzeltilerek açılmış ulaşım şeridi
4. İçinden veya üstünden bir sıvının geçtiği, aktığı yer.
5. Gidiş çabukluğu, hız.
6. Davranış, tutum, gidiş veya davranış biçimi
7. Uyulan ilke, sistem, usul, tarz, tarik.
8. Yolculuk.
9. Kolcuğun veya anahtarın konumlarından her biri.
10. Elektronlar, iyonlar veya moleküller gibi taneciklerin hareket ettiği iz, patika.

Türetilmiş Kelimeler (bis)