addan türeme fiil ne demek?

1. İsimden türeme fiil.
2. Ad kök veya gövdelerinden, addan fiil yapma ekleriyle türetilen fiil: bekleş-<bek+le-ş-, dertleş-<dert+le+ş-, susa-<su+sa-, oyna-<oy(u)n+a+, aldat-<al+da-t-, ağar-<ağ+ar-, onar-<on+ar-, tozut-<toz+u-t- vb.
3. Denominative verb.
4. Verbe dénominal

addan türeme ad

1. (Derleme. isimden isim, addan türemiş ad, isim soyundan isim) Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen ad gövdesi: Arkadaş (arka-daş) , gözcülük (göz-cü-lük) , gözlükçülük (göz-lük-çü-lük) vb.
2. Denominative noun.
3. Nom dénominal, nom dénominatif

addan türeme eylem

1. (Derleme., isimden fiil, isim soyundan fiil, isimden türemiş fiil) Ad kökünden yapım ekleriyle türetilen eylem gövdesi: Evlenmek (ev-le-n-) , evermek (ev-er-) , gözlemek (göz-le-) , başlamak (baş-la-) , başarmak (baş-ar-) , susamak (su-sa-) , doğrulmak (doğru-l-) , sertleşmek (sert-leş-) vb.
2. Denominative verb.
3. Verbe dénominal, verbe dénominatif

türeme

1. Aynı kökten çıkma, iştikak.
2. Türemek işi.
3. Bk. ünlütüremesi.
4. Reproduction.
5. Breeding.
6. Springing up.
7. Appearing suddenly.
8. Parvenue.

fiil

1. İş, davranış.
2. Olumlu veya olumsuz olarak çekimli durumda zaman kavramı taşıyan veya zaman kavramı ile birlikte kişi kavramı veren kelime, eylem.
3. Bk. yüklem
4. Bk. edim
5. Bk. eylem
6. (Fi'l) Müessirin te'siri. Amel, iş.
7. Verbal.
8. Deed.
9. Predicate.
10. Action.

Türetilmiş Kelimeler (bis)