ad durumu eki ne demek?

1. Adın başka bir sözcükle ilgi kurmak üzere aldığı ek. Türkçede kullanılan ad durumu ekleri ve değişimleri şunlardır: A) Belirtme durumu eki ve değişimleri şöyledir :-i, -ı, -ü, -u; -y-i, -y-ı, -y-ü, -y-u (ev-i, bal-ı, göz-ü, kol-u; bahçe-y-i, kapı-y-ı, üzüntü-y-ü, korku-y-u) vb. B) Yönelme durumu eki ve değişimleri şöyledir : -e, a; -y-e, -y-a (ev-e, bal-a; bahçe-y-e, kapı-y-a) vb. C) Kalma durumu eki ve değişimleri şöyledir :-de, -da, -te, -ta (ev-de, bal-da, sepet-te, sokak-ta) vb. Ç) Çıkma durumu eki ve değişimleri şöyledir :-den, -dan, -ten, -tan (ev-den, bal-dan; sepet-ten, sokak-tan) vb. D) Tamlayan durumu eki ve değişimleri şöyledir :-in, -in, -ün, -un; -niri, -nın, -nün, -nun (ev-in, bal-ın, göz-ün, kol-un,bahçe-nin, kapı-nın, üzüntü-nün, korku-nun) vb. (bk. Belirtme, Yönelme, Kalma, Çıkma, Tamlayan durumları) .
2. Case ending.
3. Suffix de cas

ad durumu

1. İsim hâli.
2. (Derleme.. isim çekimi, ad çekimi, düşüm belirtme) Başka bir sözcükle ilgi kurmak üzere, adın, yalın olarak veya ek alarak bulunduğu durum: Ev (ev aldı) , evi (ev-i aldı) , eve (ev-e gitti) , evde (ev-de oturuyor) , evden (ev-den çıktı) , evin (ev-in kapısı) vb.
3. Case.
4. Cas

ad

1. Peygamberleri Hud'u dinlemedikleri için Tanrı tarafından yok edilen kavim.
2. Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim: Çocuk, kedi, ağaç, düşünce, iyilik, Ahmet, Ertuğrul birer addır.
3. Herkesçe tanınmış veya işitilmiş olma durumu, ün, nam, şöhret.
4. Anılacak değer, önem.
5. İsim.
6. Sayma.
7. Sayılma.
8. Varlıkları bildiren sözcük: Ev, kedi, Ali, Ayşe, hayal, ordu, vermek, yarış vb.
9. Bir filme verilen ad ve bu adı yazılı olarak belirten görüntüler. TV
10. Bir izlenceye verilen ad ve bu adı belirten yazıların görüntüleri.T.: isim, filmin ismi. isim, programın ismi, programın adı

ek

1. Eklenmiş, katılmış
2. Bir şeyin eksiğini tamamlamak için ona katılan parça.
3. Bir gazete veya derginin günlük yayımından ayrı ve ücretsiz olarak verdiği parça, ilave.
4. Sonradan katılan, dikilen, yapıştırılan parçanın belli olan yeri.
5. İki borunun birbirine birleştirildiği yer.
6. Kelime türetmek veya kelimenin görevini belirtmek için kullanılan şekil verici ses veya sesler, lahika.
7. Sözcük türetmek veya sözcüğün görevini belirtmek için kullanılan biçim verici ses ya da sesler: Evci (ev-ci) , evcil (ev-cil) , evli (ev-li) , ev-lenmek (ev-le-n-mek) eve (ev-e) , evden fev-den) , evde (ev-de) , evim (ev-im) vb.
8. Elektronik postanın sonuna eklenerek yollanan dosya/dosyalar.
9. Bk. ek yeri
10. Bir yapıttaki bilgiyi tamamlamak, dahaeksiksiz olmasını sağlamak amacıyle sonradan çıkarılan kitap.

Türetilmiş Kelimeler (bis)